Różne korekcje gramofonowe

Dlaczego niektórych płyt nie będzie się odtworzyć na standardowych urządzeniach i skąd się biorą korekcje gramofonowe?

Jeśli chodzi o gramofon analogowy to jego podstawową cechą, która wyróżnia go z różnych urządzeń to konieczność stosowania specjalnego korekcyjnego wejścia, którego przebieg charakterystyki odbiega od linii płaskiej. Ten wymóg będzie także wynikał ze sposobu zapisywania oraz tłoczenia płyty winylowych. Jednak nie zawsze płyta, która zostanie włożona na talerz brzmi tak jakbyśmy tego oczekiwali.

Co to jest korekcja i po co w ogóle ją się stosuje?

Konieczność stosowania korektorów charakterystyki częstotliwościowej przy odczytywaniu zapisu jaki znajduje się na płytach gramofonowych związany jest z normami technicznymi, które są wykorzystywane przy nanoszeniu zapisu na płytę – oryginał a także z własności adapterów, które przetwarzają drgania mechaniczne w zmienne przebiegi elektryczne. Do około 1940 roku stosowano zapis według zasady, w której w zakresie 250 – 6000 Hz prędkość poprzeczna rylca była stała. Jeśli napięcie było stałe i niezależnie od częstotliwości.. Mniejsze zapisywano ze stałym wychyleniem. Taka forma zapisu wiązała się z tym jakie były właściwości gramofonu mechano-akustycznego przy konieczności ograniczenia wyboczeń rowka do wartości, które będą w granicach rozsądku.

Przy zastosowaniu gramofonów oraz wzmacniaczy jest możliwa odpowiednia korekcja elektryczna charakterystyki częstotliwościowej i wprowadzono taki system zapisu, który pozwala wykorzystać płytę jako najlepszy nośnik. Jednocześnie powinny być spełnione dwa wymagania – amplituda powinna być ograniczona a celowe zwiększenie amplitudy przy zapisie wielkich częstotliwości powinno być również zadbane w takiej formie, w której zmniejszone będą szumy związane z ziarnistością materiału płyty.

Wychodząc z tych założeń wprowadzony był zapis według charakterystyk oznaczonych jako krzywa RIAA. Wynika z nich, że zarówno charakterystyka prędkości jak i wychylenia nie są liniami poziomymi, obie będą odkształcone.

Aby dało się uzyskać odpowiednią charakterystykę odczytu zaczęto stosować za wkłądką urządzenie, które będzie odpowiadać za wzmocnienie małych częstotliwości i osłabienie wielkich, by na wyjściu charakterystyka była poziomą linią. I takim urządzeniem jest właśnie korektor, który jest wykorzystywany w sprzętach. Od momentu odkąd płyty są wydawane mamy taką sytuację, że krzywe nie są ze sobą kompatybilne. Dlatego brak normalizacji prowadzi do tego, że koncerny korzystają ze swoich opracowań a to sprawia, że trzeba samemu stosować rozwiązania dopasowane do płyty. Z czasem sprawa korektorów była szczególnie istotna, dlatego zmieniały się one, a obecnie, gdy gramofony znów są popularne pojawia się pytanie o to jak to wygląda obecnie.

Obecnie jeśli ktoś chce sięgnąć po plyty winylowe najlepiej zrobi jeśli będzie korzystał z wielosystemowego korektora, czasami też może się okazać, że pomocna będzie regulacja barwy dźwięku we wzmacniaczu zintegrowanym albo procesor DPS w amplitunerze wielokanałowym. Dobrze będzie dbać także o odpowiedni przedwzmacniacz gramofonowy. Obecnie faktycznie takie propozycje się pojawiają i dość często się z nimi spotykamy. TE urządzenia jeśli zostaną odpowiednio wykorzystane faktycznie mogą pomoc w organizacji pracy z takimi urządzeniami. Trzeba też zdawać sobie sprawę z tego, że jeśli chodzi o obecnie przygotowywane urządzenia, by z nimi pracować faktycznie trzeba znać pewne wymagania i to jak wykorzystuje się korektory, wtedy faktycznie dany sprzęt będzie można stosować i cieszyć się doskonałym analogowym dźwiękiem.